Μανώλης Αναγνωστάκης- απών από 23-6-2005
Ποιητική
-Προδίδετε πάλι τὴν Ποίηση, θὰ μοῦ πεῖς,Τὴν ἱερότερη ἐκδήλωση τοῦ Ἀνθρώπου
Τὴ χρησιμοποιεῖτε πάλι ὡς μέσον, ὑποζύγιον
Τῶν σκοτεινῶν ἐπιδιώξεών σας
Ἐν πλήρει γνώσει τῆς ζημιᾶς ποὺ προκαλεῖτε
Μὲ τὸ παράδειγμά σας στοὺς νεωτέρους.
-Τὸ τί δὲν πρόδωσες ἐσὺ νὰ μοῦ πεῖς
Ἐσὺ κι οἱ ὅμοιοί σου, χρόνια καὶ χρόνια,
Ἕνα πρὸς ἕνα τὰ ὑπάρχοντά σας ξεπουλώντας
Στὶς διεθνεῖς ἀγορὲς καὶ τὰ λαϊκὰ παζάρια
Καὶ μείνατε χωρὶς μάτια γιὰ νὰ βλέπετε, χωρὶς ἀφτιὰ
Ν᾿ ἀκοῦτε, μὲ σφραγισμένα στόματα καὶ δὲ μιλᾶτε.
Γιὰ ποιὰ ἀνθρώπινα ἱερὰ μᾶς ἐγκαλεῖτε;
Ξέρω: κηρύγματα καὶ ρητορεῖες πάλι, θὰ πεῖς.
Ἔ ναὶ λοιπόν! Κηρύγματα καὶ ρητορεῖες.
Σὰν πρόκες πρέπει νὰ καρφώνονται οἱ λέξεις
Νὰ μὴν τὶς παίρνει ὁ ἄνεμος.
Αφιερωμένο στη μνήμη του.Για να θυμίζει εποχές που κάποιοι άνθρωποι μιλούσαν με "λέξεις σαν πρόκες", ενώ πλείστοι όσοι λούφαζαν .Ακριβώς όπως και σήμερα .Λουφαδόροι στην πραγματική ζωή, στην δική τους ζωή.Άκοπα,άσκοπα και ανέξοδα.
Τότε υμνούσαν τον ποιητή και την ποίηση και ταυτόχρονα απαξίωναν την ίδια τη ζωή.
Σήμερα "συγκινούνται"με την ποίηση και το διατρανώνουν με μπόλικα Likes, αλλά δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Για το θεαθήναι, για το profil τους, για μια μούρη .
Προδίδουν τον Λόγο, την Ποίηση, "χρησιμοποιώντας την σαν μέσο , σαν υποζύγιο" .Γιατί για να νιώσει κανείς την "ιερότερη εκδήλωση του ανθρώπου" πρέπει να νιώθει άνθρωπος, σε όλη την έκταση της ανθρώπινης υπόστασης.Ούτε η ακαδημαϊκή μόρφωση αρκεί, ούτε η ευφυΐα.Την ποίηση την νιώθουν όλοι όσοι ζουν, πονάνε, αγαπούν, απογοητεύονται,ονειρεύονται, μάχονται, χάνουν ή κερδίζουν.
Ποιός τους λέει όμως ότι θα σταματήσει να γράφεται ποίηση και λόγος, ζωντανός και όχι βουτηγμένος στη γυάλα με τη φορμόλη; Αυτός είναι ο εφιάλτης τους , για αυτό και κατά βάθος τη μισούν, ειδικά όταν δείχνουν να την "θαυμάζουν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου