(Μπρεχτ, Ιστορίες του κ. Κόυνερ)
"Μερικοί καλλιτέχνες, όταν μελετούν τον κόσμο την παθαίνουν , όπως και πολλοί φιλόσοφοι. Καθώς μοχθούν για τη μορφή, τούς ξεφεύγει το περιεχόμενο.
Κάποτε δούλευα σ'΄έναν κηπουρό. Μια μέρα μου δίνει ένα ψαλίδι και μου λέει να κλαδέψω μια δάφνη. Έπρεπε να είναι στρογγυλή σα σφαίρα. Άρχισα παρευτύς να κλαδεύω τ'αγριόκλαδα. Παιδευόμουν ώρες ολάκερες, μα δεν κατάφερα τίποτα
Κάποτε κλάδευα τη μια πλευρά περισσότερο, κάποτε την άλλη. Όταν στο τέλος κατόρθωσα να τη στρογγυλέψω η σφαίρα είχε γίνει μικρή σα σβώλος. Ο κηπουρός μου είπε απογοητευμένος:Καλά, βλέπω τη σφαίρα.Πού είναι όμως η δάφνη;"
"Μερικοί καλλιτέχνες, όταν μελετούν τον κόσμο την παθαίνουν , όπως και πολλοί φιλόσοφοι. Καθώς μοχθούν για τη μορφή, τούς ξεφεύγει το περιεχόμενο.
Κάποτε δούλευα σ'΄έναν κηπουρό. Μια μέρα μου δίνει ένα ψαλίδι και μου λέει να κλαδέψω μια δάφνη. Έπρεπε να είναι στρογγυλή σα σφαίρα. Άρχισα παρευτύς να κλαδεύω τ'αγριόκλαδα. Παιδευόμουν ώρες ολάκερες, μα δεν κατάφερα τίποτα
Κάποτε κλάδευα τη μια πλευρά περισσότερο, κάποτε την άλλη. Όταν στο τέλος κατόρθωσα να τη στρογγυλέψω η σφαίρα είχε γίνει μικρή σα σβώλος. Ο κηπουρός μου είπε απογοητευμένος:Καλά, βλέπω τη σφαίρα.Πού είναι όμως η δάφνη;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου