Οι πολιτικοί εκπαιδεύονται...(updated)

Βρε παιδί  μου, πόσο δύσκολο είναι τελικά εκπαιδευτείς να κάνεις πολιτική...

Ειδικά αν νομίζεις ότι το να μιλάς είναι άσκηση πολιτικής. Έλα όμως  που δεν είναι -άντε το πολύ πολύ να είναι σχολιασμός επί της άσκησης πολιτικής. Ειδικά  όταν απερίσκεπτα  και με μανιχαϊστικό τρόπο μιλάς , και ανακαλύπτεις στην πορεία ότι άθελά σου δημιουργείς δυναμικές και δεσμεύσεις που σε οδηγούν σε λακούβες κατά την άσκηση πολιτικής και κινδυνεύεις να τσακιστείς.

Και δε αναφέρομαι  μόνο στην κυβέρνηση που παραπαίει  από λακούβα σε λακούβα, κολλημένη στην απαγγελία ενός επίσημου σενάριου που δεν οδηγεί παρά στα βράχια και που όσα βλέπουμε τον τελευταίο καιρό δεν είναι παρά προσεισμοί των όσων μέλλει  να επισυμβούν.

Πάμε στην ποικίλων εκδοχών Αριστερά, Κεντροαριστερά και δε συμμαζεύεται.

Ο Σύριζα κολλημένος στην εποχή των «αγανακτισμένων» και του «αντιμνημονιακού αγώνα», πάει μέσω των υποψηφιοτήτων για τις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές να κάνει κάποια συμβολικά βήματα προόδου και προσαρμογής στην πραγματικότητα, δηλαδή να ασχοληθεί με την άσκηση πολιτικής (έστω ακροθιγώς ) και η λακούβα πάει σύννεφο.Από το «άνοιγμα»  στον όχι αρκετά αντιμνημονιακό Βουδούρη στον αρκούντως αντιμνημονιακό - αλλά με περίεργες ουρίτσες -Καρυπίδη.Άντε να το φέρεις σε λογαριασμό το πράγμα τώρα.Κινδυνεύει σοβαρά να θάψει το εγχείρημα της ομάδας Τσίπρα για γρήγορη προσαρμογή(δεν υπάρχει και χρόνος άλλωστε), κάτω από τα κύματα του  αντιμνημονιακού τσουνάμι που σε τελική ανάλυση ήταν αυτό που τον έφερε στον αφρό.Και είναι μόνο η αρχή.Που να μπει κανείς και σε πιο βαθιά νερά, σε περισσότερη ουσία δηλαδή.Αλλά δεν υπάρχει βασιλική οδός.Από εκεί θα περάσει θέλει δεν θέλει και  εδώ θα μετρηθεί.

Η περί τους «58» Κεντροαριστερά, βολοδέρνει μεταξύ μαξιλαριού του Βενιζέλου, μεταρρυθμιστικού-αντιμεταρρυθμιστικού ψευδοδιληματικού  λόγου (που είναι αντιστροφή του ανάλογου περί του μνημονίου διλήμματος του Σύριζα) ,παρακλητικού λόγου  προς την αφασιακή ΔΗΜΑΡ , αναζήτησης επικεφαλής από το πανέρι και μηντιακών παιχνιδισμάτων  άνευ αντικειμένου και μαζικής απήχησης.Τελικά , την εκτιμώμενη καταβύθιση στις ευρωεκλογές , κινδυνεύει σοβαρά να την χρεωθεί εκ των υστέρων η κίνηση των «58» , διότι ο Βενιζέλος και οι άλλοι το ξέρουν το παιχνίδι και μέσω των μηχανισμών τους θα κοιτάξουν να διαφύγουν.Το μουτζούρη ποιος θα τον λουστεί;Και τι θα μείνει μετά από αυτό;Τι θα μάθουν, αν μάθουν;

Ποιο είναι το κοινό των παραπάνω; Τελικά η απολίτικη εκτίμηση και στάση απέναντι στη συγκυρία.Διλήμματα χωρίς αντίκρυσμα στη συγκυρία και προφανώς αναντίστοιχα με τις ανάγκες  και άρα χωρίς κοινωνικές αναφορές και τοποθέτηση στο κοινωνικό πρόβλημα σήμερα.

Το καλό βέβαια είναι ότι σε συνθήκες τραγωδίας η εκπαίδευση στο πολιτικό καμίνι επιταχύνεται.Το κακό ότι η εξέλιξη των πραγμάτων δεν περιμένει την αποφοίτηση κανενός από τα σχολεία.

Υ.Γ (9/2/14) Δεν δάγκωνα τη γλώσσα μου ( ή έστω το πληκτρολόγιο) όταν έγραφα τα παραπάνω για τους 58...
Ούτε καν μέχρι τις εκλογές δεν θα τους αφήσει ο Βενιζέλος να χαρούν την προσπάθειά τους.Δεν ήθελαν να πάνε σε κάλπες για εκλογή υποψηφίων για το ψηφοδέλτιο (δες εδώ το Νίκο Μπίστη που το έπιασε το υπονοούμενο και βγήκε να το πει ανοιχτά) για να μην ελεγχθεί η κατάσταση από μηχανισμούς.Μια χαρά.Ο φίλος του Βαγγέλη , ο Αντώνης , του την έκανε την πάσα να εκλεγούν οι υποψήφιοι με σταυρό.Και να λειτουργήσουν εκεί οι μηχανισμοί.Μετάθεση σε άλλο επίπεδο ελέγχου δηλαδή.Και τώρα;
Αν είχαν να πουν κάτι επί της ουσίας , να απευθυνθούν κατευθείαν στην κοινωνία, θα μπορούσαν να το κάνουν μπούμερανγκ.Αλλά εδώ δεν ισχύει κάτι τέτοιο.Όταν λείπει η πολιτική οι μηχανισμοί κάνουν πάρτυ.