Ιστορικά, στην Ελλάδα ο πέραν της Δεξιάς ,Αριστερός-Κεντροαριστερός χώρος ήταν πλειοψηφικός εκλογικά μόνο όταν πληρούσε τις παρακάτω δύο προυποθέσεις συμμαχιών:
1. Κοινωνική συμμαχία των κατώτερων πληβειακών κοινωνικών στρωμάτων , με τα δυναμικά ανερχόμενα τμήματα των μεσοστρωμάτων ( και όχι τη μεσαία τάξη γενικώς), οριακά δε με ακόμα και με τα λίγα πιο προοδευτικά τμήματα των ανωτέρων στρωμάτων.
2. Πολιτική συμμαχία του ευρύτερου Αριστερού-Κεντροαριστερού χώρου , ανεξάρτητα με τις μορφές που αυτή έπαιρνε κάθε ιστορική συγκυρία (ενιαίο συμμαχικό σχήμα ή διαφορετικές κομματικές εκφράσειςή ανοχή και συμπάθεια προς τον κεντρικό κορμό της συμμαχίας αυτής από τα επιμέρους μικρότερα τμήματά της κλπ), ή πρόκειται να πάρει στο μέλλον.
Υ.Γ (1) Το ζήτημα των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών είναι το κεντρικό πρόβλημα κάθε πολιτικής στρατηγικής. Χωρίς αυτό δεν πας πουθενά.
(2)Το Κέντρο δεν είναι πολιτικός χώρος, είναι σημείο διαχωρισμού των δυο πολιτικών χώρων που ορίζονται στην γραμμή της πολιτικής διαπάλης (Δεξιά- Αριστερά) στην Δημοκρατία.
