Μετά τις εκλογές τα δύο πρώτα διακυβεύματα που είχαμε θέσει
στο προηγούμενο σημείωμα, δρομολογήθηκαν γρήγορα , επιτυχώς και μάλιστα με αξιοσημείωτη αποδοχή, πριν καν
αρχίσει με τον ένα ή άλλο τρόπο η λεγόμενη διαπραγμάτευση.Παρά τις φωνασκούσες
υπερβολές κάποιων υπουργών πριν καλά καλά τοποθετηθούν (φορτωμένα ήταν τα
παιδιά, άντε ας το χαρούν λίγο, αλλά με ρέγουλα), οι σημαντικές σε επίπεδο ψυχολογίας προσδοκίες
στο κοινωνικό σώμα παραμένουν προσγειωμένες στο επίπεδο της ελπίδας με ωριμότητα πολύ υπέρτερη πολλών στελεχών.
Το τρίτο διακύβευμα (διαπραγμάτευση ας την πούμε του λοιπού
για λόγους ευκολίας) ξεκίνησε με μια επιλογή , αυτή του Γιάννη Βαρουφάκη που
προϊδέασε για την μορφή της.
Εκτιμώ εξαιρετικά τον Γ.Β. για την αναλυτική ικανότητα και την ευφυΐα του, αλλά δεν θα έλεγα το ίδιο
για την πολιτικότητα του.Η πληθωρικότητα της προσωπικότητάς του σε ακαδημαϊκό
και αναλυτικό επίπεδο και κυρίως η εμμονή του σε σχήματα οικονομικά πιθανώς
ορθά, αλλά μεταφερμένα εντελώς αναγωγιστικά στο πολιτικό πεδίο, δεν μας ενθουσίασε εξ’ αρχής.Ας ελπίσουμε η ευφυΐα του να υπερισχύσει άλλων ιδιοτήτων του και να μάθει γρήγορα από
την βίαιη πρόσκρουσή του με την πολιτική διαπραγμάτευση.
Εν γένει πάντως είμαστε της αρχής ότι ο πιο αδύναμος προσέρχεται στον πόλεμο πιο μετρημένος και πολύ λιγότερο θορυβώδης, κρατώντας τα όπλα του για
τις κρίσιμες στιγμές και μη σπαταλώντας τα από την αρχή( Ο Γολιάθ έκανε φασαρία
όχι ο Δαυίδ, αυτός είχε συγκεντρωθεί με την σφεντόνα του στον στόχο μιας και
μόνο μία βολή είχε διαθέσιμη).
Εν πάσει περιπτώσει, πολλά μπορεί να πει κανείς αλλά μιας
και έτσι ξεκίνησε τώρα πια δεν γυρίζει πίσω , αν και μπορεί να διορθωθεί σταδιακά καθ΄οδόν (κράτα
και ένα σιωπηλό Δραγασάκη από δίπλα καλού κακού)
Αξιοσημείωτη είναι πάντως η πολιτικότητα που εμφανίζει η περί
τον Αλέξη Τσίπρα ηγετική ομάδα, με αρκετά καλή αίσθηση της πραγματικότητας και προσεγμένες κινήσεις.Δεν τσίμπησε για
παράδειγμα στην τάση του πονηρού Ιταλού να τον βγάλει μπροστά σαν λαγό για δικό
του λογαριασμό . Κρατά αποστάσεις από υπερβολές και κραυγαλέες αντιδράσεις, ενώ
έχει οικοδομήσει ταχύτατα μια σημαντικής εμβέλειας πολιτική ηγεμονία.
Αλλά στην ζωή και στην πολιτική το αποτέλεσμα μετράει (και πολύ εύκολα το «ωσσανά»γίνεται «σταύρωσον αυτόν»). Δεν
θέλουμε να παραστήσουμε τους καθοδηγητές εξ αποστάσεως στην συντελούμενη
διαπραγμάτευση, αλλά ας μας επιτραπεί να κάνουμε κάποιες
παρατηρήσεις:
- * Πολύς χρόνος δεν υπάρχει ακόμα και αν λέγεται το αντίθετο, έστω για
διαπραγματευτικούς λόγους ελπίζω. Αναγκαίο είναι να επιτευχθεί μια όσο γίνεται γρήγορη συμφωνία που να διαφυλάσσει
τα απαραίτητα (μικρό πλεόνασμα,
δημοσιονομική ανάσα, ανοιχτά τα υπόλοιπα ζητήματα για αργότερα) που θα θέτει
έναν «φράχτη ασφαλείας» γύρω από την χώρα και το τραπεζικό σύστημα.
- * Έμφαση στην παράθεση επιχειρημάτων που να
συνάδουν με την αντίληψη των συνομιλητών (π.χ η δήλωση του Γ.Β ότι θα τους πείσουμε εφ
όλης της ύλης με όπλο τον ορθό λόγο που δημιούργησε ο Διαφωτισμός , προφανώς
δεν συνάδει με την πολιτική πραγματικότητα που δεν λειτουργεί με τον ορθό λόγο και μόνο).
- * Δεν έχει κανένα λόγο η περί τον Α.Τ. ηγετική
ομάδα να φοβάται τα περί κωλοτούμπας και άλλα τινά (εδώ δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον
πειρασμό να σχολιάσουμε ότι σε αυτή την χώρα υπάρχει προφανώς και ανεξήγητα ,
ένα τεράστιο ποσοστό πληθυσμού που δεν έχει κάνει καμία προσαρμογή , καμία
υποχώρηση μπρος στα ξεροκέφαλα γεγονότα, παρέμεινε με τις ίδιες αντιλήψεις και πρακτικές
σε όλη την ενήλικη τουλάχιστον ζωή του και
πορεύεται καθημερινά και επί χρόνια με αυτές χωρίς το παραμικρό βήμα μετατόπισης. Αναζητούνται
ειδικοί για την διερεύνηση του
φαινομένου!!!).
Όπως αποδεικνύεται καθημερινά
η κοινωνία καταλαβαίνει στην πράξη πολύ περισσότερα πράγματα , από ότι οι ομιλούσες
κεφαλές στα παράθυρα και κατανοεί την πραγματικότητα και τις ανάγκες της.Οι
αναγκαίοι χειρισμοί όσο έχουν την ηγεμονία αυτή θα είναι εύκολοι και επιτυχείς,
αρκεί να μην χαθεί η δυναμική της και σκορπιστεί άσκοπα σε μικροχειρισμούς και
επικοινωνιακές φούσκες.
- * Το πιο σημαντικό από όλα όμως είναι να μην
μπούμε σε μια ατελείωτη διαπραγμάτευση με καθημερινά επεισόδια , που δεν θα
συνεισφέρουν τίποτε στη μεγάλη εικόνα.Απαιτείται γρήγορα να αξιοποιηθεί η όποια
ανάσα για να γίνουν αναγκαίες παρεμβάσεις στο εσωτερικό μέτωπο.Να τεθεί επί
τάπητος το πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, γιατί καμία ρύθμιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν
πρόκειται να το λύσει αυτό.Το πολύ πολύ να δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό
πλαίσιο.Αλλά αυτό δεν αρκεί.
