Μιά μικρή συμμετοχή στο διάλογο στην ‘Αριστερή Στρουθοκάμηλο’

Αγαπητοί φίλοι που συνομιλείτε στην ‘Αριστερή Στρουθοκάμηλο’,

Παρακολουθώ από καιρό τώρα τον διάλογο που διεξάγεται στο ιστολόγιο αυτό - το οποίο με τίμησε δύο φορές με αναδημοσίευση αναρτήσεών μου- και παρ’ όλη την συχνή παρόρμησή μου να λάβω μέρος στο διάλογο αυτό δεν το επεδίωξα. Ο βασικός λόγος δεν είχε να κάνει με την υποτίμηση του διαλόγου αυτού, κάθε άλλο μάλιστα, αλλά με ένα ζήτημα ιστορικής και συναισθηματικής τάξης. Κατανοώ την ιδιαιτερότητα ενός διαλόγου που διεξάγεται με όρους που αφορούν ένα πολύ συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, την φόρτιση των συμμετεχόντων, αν θέλετε ακόμα και την οδυνηρή πλευρά του καμιά φορά (που είναι διάχυτη στα γραφόμενα από πολλούς από εσάς και σίγουρα σε αυτά του διαχειριστή του ιστολογίου αυτού). Κατανοώ την ανάγκη σας να «βγάλετε τα εσώψυχά σας» για όλα αυτά που ζήσατε στο συγκεκριμένο χώρο, με την ιστορικότητα αλλά και την διαπροσωπική πλευρά των σχέσεων που έχουν διαμορφωθεί, τις κοινές αγωνίες και καυμούς. Δεν μου είναι ξένη η ιδιαίτερη ψυχολογία αυτών των καταστάσεων , έμαθα λοιπόν να την σέβομαι.
Διατήρησα λοιπόν μια στάση μη συμμετοχής μέχρι σήμερα. Ο λόγος που τροποποιώ την στάση μου αυτή, είναι ότι βλέπω ότι ο διάλογος για μια αριστερή προβληματική πάνω στα θέματα της περιόδου αρχίζει να συγκεκριμενοποιείται στο χώρο αυτό(Αριστερά του Συγκεκριμένου το λέει ο Γιώργος, Προοδευτική Αριστερά προτιμώ εγώ, δεν θα τα χαλάσουμε σε αυτό).

Επιτρέψτε μου λοιπόν κάποιες παρατηρήσεις, προβληματισμούς
1. Παρ’ ότι το σημείο εκκίνησης κάθε αριστερής προβληματικής παραμένει κοινό, δεν ισχύει το ίδιο και για την άσκηση αριστερής πολιτικής. Η εκφορά «αριστερού λόγου» (και ο διαγκωνισμός ποιος εκφέρει τον «πιο αριστερό λόγο») δεν είναι κριτήριο αριστεροσύνης. Η πολιτική πρακτική, δηλαδή η επίδραση στην πραγματικότητα με σκοπό την τροποποίησή της στην επιθυμητή αλλά και εφικτή κάθε περίοδο κατεύθυνση, είναι που μετράει, δηλαδή σε τελική ανάλυση το αποτέλεσμα.
2. Ξεκινώντας από αυτό το αφετηριακό σημείο, ο χώρος που στην συζήτησή σας ορίζετε σαν Ανανεωτική Αριστερά, δεν καινοτόμησε ιδιαίτερα και δυστυχώς το ίδιο πράττει και σήμερα. Παρ ΄όλη την σημαντική του συνεισφορά σε επίπεδο ιδεών , επεξεργασιών και θεωρητικών αναφορών, πολιτικά υστερούσε ( με αξιοσημείωτες εξαιρέσεις κάποιων πρωτοβουλιών ανθρώπων που σήμερα δεν είναι στο προσκήνιο,κάποιοι δε ούτε εν ζωή δυστυχώς). Κακά τα ψέματα,η αυτοαναφορικότητα είναι μεγάλη πληγή στην Αριστερά και στην πολιτική γενικώς.
Απτό παράδειγμα, τα ερωτηματικά που ο Γιώργος βάζει πάνω στις θέσει του Γ.Δ. και άλλα εκατό που θα έβαζα εγώ και πολλοί άλλοι. Ο προσχηματικά «προγραμματικός λόγος» (έτσι να μην λένε ότι δεν έχουμε θέσεις), δεν συνιστά πολιτική πρόταση. Η συλλογή αιτημάτων από διάφορους επαγγελματικούς χώρους η αριθμητική άθροισή τους και η διάνθισή τους με διάφορα γενικόλογα προτάγματα (δικαιοσύνη, περιβάλλον κλ.π.) ομοίως. Σε τι διαφέρουν από τον αριστερίστικο λόγο ποικιλώνυμων «συνιστωσών», όσον αφορά την επαφή τους με την σημερινή πραγματικότητα; Δεν τις εξομοιώνω, για το σημερινό συνασπισμό είναι βήμα προς τα μπρος, ιδιαίτερα συγκρινόμενες με άλλες που διατυπώνονται την ίδια χρονική στιγμή. Δες ερώτηση Λαφαζάνη στη Βουλή σήμερα (http://www.antinews.gr/?p=29907) .

3. Αν υπάρχει λόγος πολιτικής παρουσίας της ανανεωτικής αριστεράς σήμερα (και εννοώ πολιτικής και όχι παρουσίας υπό μορφή λέσχης συζήτησης ιδεών, που είναι ένα άλλο ζήτημα και ορίζεται διαφορετικά), είναι για να δώσει μια ριζοσπαστική και πραγματιστική προώθηση μεταρρυθμίσεων που είναι αναγκαίες όσο ποτέ. Επιβάλλοντας – με όρους πολιτικούς και οικονομικούς την συζήτηση επειγόντως και την εφαρμογή τους. Μεταρρυθμίσεις θα γίνουν έτσι και αλλιώς, ποιος θα δώσει σε αυτές το στίγμα του έχει σημασία και αυτό διακυβεύεται
Στο κάτω-κάτω, ο Λ.Κύρκος, το φωνάζει, άσχετα με το τι γνώμη έχει κανείς με τα επιμέρους των προτάσεών του. Τι λέει με δυο κουβέντες (και συγγνώμη προκαταβολικά που τολμώ να τον διερμηνεύω). «Μάγκες, τώρα κρίνεται η μορφή της κοινωνίας μας για τα επόμενα δέκα –είκοσι, ποιος ξέρει πόσα, χρόνια. Αν δεν συμμετέχουμε στην διαμόρφωσή της και μάλιστα δραστικά τώρα, τότε πότε;»

Εννοείται ότι δεν προσπαθώ να κατευθύνω την συζήτηση που διεξάγεται, θα ήταν ανόητη τέτοια προσπάθεια εκ μέρους μου. Καμιά φορά όμως , η παρέμβαση κάποιου «απ΄έξω», μπορεί και να φωτίσει κάποιες πλευρές ειδικά όταν η συζήτηση τείνει να τοποθετείται επί του συγκεκριμένου
Δεν επιθυμώ επίσης στην παρούσα φάση να αναφερθώ αναλυτικά σε προτάσεις που κατατίθενται για το ξεπέρασμα της κρίσης, απαιτείται τεράστια συζήτηση.
Πολύ περισσότερο δε να συμβουλεύσω ή να εισηγηθώ προτάσεις, κάντε εκείνο ή το άλλο. Ανέστιος ων, μάλλον δεν είμαι το κατάλληλο πρόσωπο.

Πολύ φιλικά και συντροφικά
Ανέστιος